چرا بعضی روزا اینقدر سخت میگذرن از اول صبح میخواهی الکی بزنی بر طبل بیخیالی که خوبی که امروز زود میگذره یه دنیا کار برا خودت درست میکنی که هیچ صدایی تو گوشت نپیچه که هیچی نشنوی که هیچی یادت نیست ولی آخر شب میبینی همش یه تلاش بیهوده بوده
امروز خیلی سخت گذشت خیلی ...
یعنی ثابت شده هرکی بیشتر خدا خدا میکنه ها باید ازش کیلومترها فاصله بگیری چون اصلا قابل اعتماد نیست و مطمئن باش به اسم خدا همه کس و همه چیز رو زیر پا میذاره و کلا هیچ شرافتی تو وجودشون پیدا نمیشه و این مثل که میگن دم خروس ات رو باور کنم یا قسم حضرت عباس ات رو کاملا در موردشون صادقه .
به عنوان مثال طرف در اداره ما حق همه رو ضایع میکنه ، تمام سعی اش رو واسه نون بری میکنه ، مردم آزاری میکنه و از نظر مالی حق خیلی ها رو زیر پا میذاره بدون کوچکترین ناراحتی ، بعد اونوقت ببین ماه رمضون چه کار میکنه ، سر زیارت عاشورا چه فیلمی داره و دائما برا بچه ها بالا منبر میره که ای ایهاااااااااا الناس خدا خدا خدا
بترسین و بدونین اونی که مقیده و خدا واسش خیلی مهمه هیچ وقت توی بوق کرنا نمیکنه کارهاش رو و از خدا فقط یه اسم رو با خودش یدک نمیکشه بلکه توی رفتارش میشه دید که این آدم معتقده
آدمایی که خدا دارن بیشتر از همه حواسشون به حق الناسه
و گفتن نداره که مصداق های حق الناس اینقدر زیاده که نمیشه اسم برد
و باز میدونین به غیر از مسائل مالی آسیب به عمر و اعصاب و روح آدما هم حق الناسه ...