من دستم بنده دمت گرم یه جوری حل اش کن

بعضی وقتا کلا اختیارمون دست خودمون  نیست دست بصل النخاع عزیزمونه 

بنده شخصا وقتی روی کاری تمرکز کنم بقیه مسئولیت ها رو میدم به بصل النخاع ام که پاسخگو باشه مثلا دارم طراحی میکنم وسط کارم هرکی بخواد با هام حرف بزنه قطعا جواب های چرتی تحویل میگیره چون اصلا گوشم کار نمیکنه و فقط یه چی میگم که بره و من به کارم ادامه بدم و خوب اطرافیان برحسب تجربه میدونن اینجور مواقع زمانی مناسبی برای نظرسنجی و صحبت باهام نیست مثلا اگه بپرسن فردا بریم خرید میگم آره ولی بعدش که کارم تموم بشه میپرسم تکلیف خرید چی شد کی میخواین بریم ؟؟؟؟ و بعد بقیه دارن خودشون رو به در و دیوار میزنن که بابا  ما که با تو حرف زدیم  خلاصه مصیبتی دارن ملت از دست ما .

مهمونتون میکنم به یه بیت شعر از آقای حسین دهلوی 

در دلم غوغاست ،  اما رازداری بهتر است 

چشم میدوزم به در... امیدواری بهتر است